Bir insan hayal et,
Derdinde sevincinde,
Hayatının her yerinde,
Yanında olan bir insanın olduğunu.
Sana ayak seslerin kadar yakın bulunduğunu.

Git desende gitmez,
Kötü söz söylesende,
Ağzını açıp bir tek söz bile söylemeden,
Seni terk etmez.

Var mıdır ki bir insan böyle,
Var mıdır ki ışıkta arkanda belirmeyen bir gölge.

Önünde sevgi ışığı oldukça,
Sen o ışığın önünde durdukça,
Dönüp arkanda gölgen gibi beni buldukça,
Bu aşk bize birliktelik katacaktır.
Yalnızlığı omuzlarımızdan atacaktir.

Ne zaman sen o sevgi ışığına sırtını dönersen,
Ne zaman sen o sevda ışığını terk edersen,
İşte o zaman bende gölgen gibi senden kaçacağımdır.

Her ne kadar delice koşsanda beni yakalayamazsın.
Biraz daha o ışıktan uzaklaşırsan beni bir daha bulamazsın.

Ne olur sevgimize sevdamıza sırtını dönme,
Ne olur sevginin ışığının önünden asla uzaklaşıp gitme,
Ne olur gölgen gibi beni de arkandan silip terk etme,

Gölgende benim sevdanda benim,
Ben senin hayatinda herşeyinim,
Gölgen gibi her zaman peşindeyim,
Çünkü gölgeler asla terk etmez...


esrari