BOŞLUK
Düşmekten yoruldum
Düşlemekten yoruldum İstikbal yok gözlerimde Ben kayboldum gündüzümde Gecelere vuruyorum akrebi yelkovanı İsyan ediyor gökyüzü gündüz vakti bana Tadına varamıyorum hayatın Zaman ellerimden kayıp gidiyor bir kuş misali Ben hep dilemiştim ki güzel günler olsun ömrümüzde Hep ayrılık, hep özlem, hep zor günler bize Umut yok Hayal yok Artık gecelerim küs gün ışığına Korkar oldum yarınlardan Bağlanamaz oldum hayata Savaş meydanları terki diyar bana Yolun sonu sanki Çıkmaz sokaklar görünür oldu gözüme Cebimde sayılı kuruşlar Sadece kelime zenginiyim Dünya fakiri ben Gönlümü de yoksun ettiler sevgiden Yordular bitmek bilmez kırılganlıklarla Belki vardır bir bahar heybemde Bekliyorum yolcu kervanını Yine son bir umut diye İhtiyacım var bir çilingir sofrasına sek rakı ile Manzarası olsun deniz Sohbeti olsun dost Beni doyursun maneviyat Sevgilerimi sunarım yine dünyama En kötü günümde bile Belki ölürüm diye hiç ummadığım bir anda |