Seni düşlerde sevmekten yoruldum!
Yoruldum;
Katran karası gecelerde,
Yalnızlığa sarılmaktan…


Yokluğunun hazır kıta askeriyim,
Yoruldum;
Her gece, sensizlik nöbetini tutmaktan…


Sevdana hükümlü mahkûmiyetim,
Ben varlığımı; yokluğunda yitirdim..
Elimde olsa, seni bunca sever miydim?
Söz dinlemiyor işte;
Benim asi yüreğim…


Lakin gücüm kalmadı artık;
Canıma ot tıkadı, şu kahrolası ayrılık!
Sözümüz vardı;
Gün gelip kavuşacaktık..
Söylesene sevgili;
Hangimiz caydık?..


Beklemeye tahammülsüz değilim de;
Gelmiyorsun sevgili,
Yoruldum artık…



Hasretinden sarardım, soldum;
Bu sana, bilmem kaçıncı mektubum..
Sayende, kitabını yazdım yokluğun(un);
Ölüyorum desem,
Su vermezsin bir yudum..
En nihayetinde ben de aciz bir kulum!
Gelmiyorsun sevgili;
Seni beklemekten yoruldum…


Bunca sevgiye, dağ taş dile gelirdi,
Oysa senin, umurunda bile değildi;
“Aşk” uğruna yüce dağlar delindi!
Şirin bilmiş mi ki, Ferhat’ın kıymetini?
Kıymet bilmezsin sevgili;
Yoruldum artık…


Yokluğunda her şey alt üst oldu,
Sahi, sen gideli kaç sene oldu?
Sayamadım sevgili;
Sensizlik, zaman kavramını da unutturdu..
Kalmadı yüreğimin umudu,
Gelmiyorsun sevgili;
Yoruldum artık…


İnsan, hiç üzer mi sevdiğini?
Anlaşılan o ki;
Sen hiç sevmemişsin beni!



Hiç uğruna heba ettin sevgimi,
Başkasına yâr olmak; senin seçimindi..
Dermanım kalmadı; gücüm tükendi,
Biliyorum artık gelmeyeceğini;
Bundan böyle beklemiyorum seni..
Al şu sol yanımdaki emanetini!
Mecalim kalmadı;
Yoruldum artık…


Bıktım usandım, seni özlemekten;
Geleceksin diye beklemekten..
İnsan kaçabilir mi gerçeklerden?
Ardına bile bakmadın, çekip giderken;
Gelme ulan gelme..
Gelme istemem!
Beklemiyorum seni;
Yoruldum artık…

02/2015

byHaktan


Şiirime ses olan Dr. Funda Sağlam’a sonsuz teşekkürlerimle...