gece sırtını yaslamış sabaha
sinmiş üzerine sensizliğin gizemi
sayıklar dururum hecelerim ismini
sanma uykudayım gözlerim açık
beklerim karanlığın dağılmasını
güneşi doğmayan sabahı
sarmış kabuslar her yanımı
tan kucaklaşırken aydınlıkla
demir atmış düşler isyankar ruhuma
sabahı olmayan gecelerimde
bir sen varsın yanımda
olsa da düş
sisli ufuk çizgisinde
yaşıyorsun benimle
olanlar dokunuyor kanıma
bedenime ruh verdiğin canıma
dayanmak zor belki de imkansız
yaşanmıyor sevgisiz
ne olur girme artık düşlerime de
bende bıraktığın seninle
yaşamak yaşlanmak istiyorum
yalansız riyasız koşulsuz sevginde
etme gözlerime gölge
kalksın aramızda ki perde
bitmiyor sana olan sevgim görmesem de
engel değil mesafeler
yürek yüreğe dokunmuş bir kere
adı aşk olmuş
fırtınalar kopmuş içimde
söz geçmiyor yüreğime
kilitlemişim kalbime
unutulan vanilya ve naftalinlerle ...


Refik
04 . 02 . 2015
İstanbul