Kahrını yüreğime,
Yokluğunu ömrüme yazdın..
Ah be sevgili;
Ah be yüreğimi yakanım,
Senden sonrasında, yaşanır mı sandın?
Ben yokluğunu kucaklarken,
Ölümle selamlaştım;
Sen bunu anlayamadın…

Ah Iraz’ım;
Ah yüreğime ateş düşüren kadın!

Yokluğunu varlığıma hediye bıraktın,
Yaşamak denilen bu zindanda;
Çürümeye yüz tuttu varlığım..

Iraz’ım;
Ah yangınım,
Keşke gözlerime dalabilseydin..
Ve görebilseydin bendeki seni;
Gözlerin yağmur yağmur yağardı..
Sen yağarken;
Benim yüreğim kanardı…

Iraz’ım;
Varlığı yüreğime hasret diye yazılan kadın!

Yokluğunun şerefine içiyorum,
Bu bilinmezlik beni öldürecek biliyorum;
İşte sırf bu yüzden,
Sensizliğe inat;
Gözlerimde sen,
Sözlerimde sen;
Yazdıkça yazıyorum…

Iraz’ım;
Sevdasında yandığım kadın!

Bir yudum mey,
Bir yudum duman;
Bir yudum sen içiyorum..
Ve şerefsizliğine dünyanın,
Ağız dolusu küfür sayıyorum;
Sonra susuyorum..
Önce sana,
Sonra yokluğuna;
Sonra da kahrıma susuyorum..
Verir misin bana bir yudum sen?
Susuzluğum dinsin,
Ve bitsin yokluğun..
Sunar mısın, bir yudum sen?
Ömrüm şenlensin…

Iraz’ım;
Özleminde tükendiğim kadın!

Ne zaman yazılacak, vuslatıma varlığın?
Ne zaman gülecek dudaklarım?

Iraz’ım;
Dinmeyen yangınım,
Bir yudum sen diliyorum..
Bir yudum sen’de hayat bulurken;
Bir yudum sen’sizlikte boğuluyorum…

Ah Iraz’ım;
Ah gelmeyen kadın!

Bir imzalık yerim kaldı,
Haydi, vur kalemi kâğıda;
Ya öldür, ya da yaşat!
Hayatım bağlı tek bir imzaya,
Senin sıran Iraz’ım!
Ya soldur, ya güldür;
Ama sakın susma!
Sen susarsan,
Ben ölümle kucaklaşırım;
Sen bilmiyorsun aslında,
Yaşadığım falan yok!
Ben rolümü oynuyorum;
Tıpkı sen gibi…

Iraz’ım;
Kanıma giren kadın!

Ya bulacaksın beni yoklukta;
Yahut ben “son” bulacağım yokluğunda..
Iraz’ım, can yarım;
Sensiz her şey yarım..
Yokluğunu ömrüme yazma artık;
Gel, gel de kavuşalım…

Iraz’ım;
Sevdasında lime lime olduğum kadın!
— Terk etmiş olmana rağmen;
Hâlâ sendedir aklım
Iraz’ım, gel de son bulsun kahrım…



byHaktan