hep sordum kendime neden diye
sahi neden gitmiştin sen?
hep düşündüm bir sebep aradım kendime
ve hep neden dedim, neden geldin kalbime
neden bitmişti bu aşk?
nasıl da gidip dokunmuştu yüreğime
sebepsiz, nedensiz miydi her şey
uçsuz bucaksız bir yol gibi
imkansızmıydı bu sevgi



keşke ellerim olsaydı bağlanan
ve ya kollarım
bedenim tutuklansaydı
ya da ayaklarım tutmaz olaydı
ne kolaydı hepsi
neden hep içimdeydi ateşi
neden hep sendeydi kalbim
neden hep sen dedim yıllarca
bilmiyorum
keşke bağlanan onlar olsaydı
bir çırpıda bırakırdım ellerinden
meğer ne kolaymış hepsi
şimdi çok daha zor her şey
çünkü ağlayan ben değil, kalbimmiş
çözemedim ben..



Kan/ter içindeyim
süzülen yağmurla uyanıyorum her sabah
neden hep karanlık güneş
neden ısıtmıyor içimi söyle
hep sordum kendime neden diye
neden hep bir karlı dağdın sen
yazın, baharın, onca ayların
tek katlimiydin sen



çok yorulursun ya bazen
hani uzanmak istersin bir köşeye
dinlenip uyumak istersin her gece
olmuyor işte
olmuyor arkadaş
neden hep gidiyor nefesim
neden hiç sabah olmuyor bize
yaşamak harammıydı gözlerime



şimdi gidip atsam kendimi denize
soran olmaz beni kimselere
ömrümden versem gitsem bu şehirden
vurup atsam, versem yıllara
gelir mi zaman, düşer mi peşime
sorarlar mı beni sana öldü diye
sana öyle sarılmışım ki
seni öyle saklamışım ki içimde
bilemezler, göremezler
işte böyle sebepsiz sevmişim ben



hep sordum kendime neden diye
hep de soracağım ben, bitene kadar
hep de seveceğim seni, ey gidi yıllar
gitsede baharlar solsa da yapraklar
tüm yollar kapanana kadar
düşeceğim peşine ahirete dek
ölüm beni senden alana kadar..
.
.
.
.
Mawish
.
.
.
AHİRET’E KADAR – Mawish Şiirleri