Karanlık…
Gecemde gündüzümde karanlık,
Gecemin yıldızı, günümün güneşi olarak bildiğim kişi
Ömrümü yoluna sermek istediğim kişi
Yani sen!!! Gittin!
Yalansız, riyasız sevdim be seni
Çünkü bilirim ki yalanla kurulmaz aşkın temeli
Temeli sağlam olmayan bina misali
Peki bu kadar mı kolaydı yıkmak
Kolaymıydı gerçekten de böyle çekip gitmek
Tüm anıları bir kibrit kıvılcımıyla yakmak kolay mıydı?
Evet sadece bir kıvılcımdı güzel anılarımızı yaktığın şey
Sadece bir kibritin ufacık bir kıvılcımı!
Öyle çok sevdim ve öyle çok seviyorum ki
Gidişin değil, gitmek sözünü kullanman bile güneşimi söndürmeye yetti
Ağustosta bile üşür ve titrer bedenim
Gittiğinden beri yalnızlık limanında bitmez oldu misafirliğim.
Aylardır içimden bir fısıltı kopuyor sadece
O fısıltının eşliğinde, dön diyorum, dön artık geri
Evet sadece bir fısltıyla sesleniyorum sana duyarsın diye
Çünkü uzaklıkların işidir haykırmak, bir fısıtı yeter yakındakilere
Yüreğim yüreğine çok yakın be prenses
Duymalısın artık beni…