gel yalnız dostum gel
otur şöyle sol yanıma
bir tek varsın şu dünyada
beni yalnız bırakmayan
ne o bugün durgunsun
canın sıkkın suskunsun
anlaşılan senin konuşmaya niyetin yok
peki öyle olsun....
bu gece yine ben anlatayım
sen dinle
bütün sözler benden olsun

bugün ’gibi’lerin yıl dönümü
bende ki duyguların ölümü
aşka tövbe edenlerin günü, sürgünü


unuttun demi, bugün
seninle tanışmamızın ilk günü
hatırlarmısın beni bulduğun yeri
yusuf’un kuyusunda
uçurumun kıyısında
küfrün en sonunda,en çıplağında
nefretin kinin en arsızında
ölümün soğuğunda,son soluğunda
tek kurşuluk namluda...

susma konuş susma
çok suskunsun

bu gece yine sabahcıyız
en hüzünlü şarkılarda efkarcıyız
yak bir sigara bana yanan
’kaldırımlar’ın öksüz çocuğu,
’beklenen’de
’tek hece’ye sığan aşkta
’ben sana mecburum’ bilemezsin
’ben senden önce ölmek isterdim’
’bence şimdi sen de herkes gibisin’
yak bir sigara daha
’sessiz gemi’de mehtaba karşı...

susma konuş yalnız dostum
ne oldu gidiyor musun
bu gece erkencisin
bekleyenin mi var
veda edecek gibisin
anladım anladım
sen de terkedecek ’’gibi’’sin
sen de şimdi’herkes gibi’sin
sende git
yalnızın en yalnızı seni bulsun
ben de gidiyorum hiçim artık
tekrar görmek istersen beni
ararda bulmak istersen
her gece saat on ikide
beni ’’beni unutma’’
yalnız ruhumu
’düşler sokağı’nda bulursun...


ULVİ CAN YOLDAŞ