TOROS ETEKLERİNDEKİ HASTA BİR MELEK





Doğduğum güne küskün hep sitemkardım oysa

yaşam ve ölüm denen iki rakabetçinin arasında

git_ gel oyuncak yaptılar sonunda

frambuazlar böğürtlenler tadında değilmiş meğer hayat

yaşamın ucunda gurbet kuşlarının taşıdığı miniğe sarılırken

gemilere bakıyoruz şimdi içinde beklediklerimiz

vadilerin tepesinden yavaşça çığlıklarımızı bırakıyoruz

deniz tuzundan hazırlanmış sözler yine yanıyor içerimizde

ey!Faralya deniz fenerleri iyice aydınlatsın kıyıları dönencesinde

söyle ona gündüzleri güneşi çağırsın nöbeti bitince

ağlatmayın miniğimi yalvarıyorum denizler

nefret etmek istemiyorum martıların çığlık sesinde

lanet okumak istemiyorum dalgalara

ben aşığınızım hani o hasta kız var ya

her sabah erkenden uyanan o limanlarınıza

hah işte o !

melankolik satırlarıma izin verme

karamsar kötü simsiyah o kıyılarında

senin masmavi sularına yıllardır aşıkken ben

simsiyah derinlerinde batık çürük paslı batak


parça parça ölü kokuşuk o ceset gemilerinde


bir dolu etleri koparırken iştahla

işte bu benim ben buyum aslında diye!

acımasız o sivri dişlerini gösterip durma bana


vahşetini gösterip durma bana!!!




İNİLTİLER DUYULUYOR DİP KARANLIK DENİZLERDE
RUHLARI AĞLIYOR ÇIKMALARI GEREK DİYE SU YÜZÜNE
MİNİK REİS TATLIM SAKIN AĞLAMA
O MİNİCİK RUHUNDA
O KOSKOCA UMUDUNU SAKIN YİTİRME

...GÜLİSTAN...