şiir yanımdan geçtin sabahtım
elimi uzattığımda bir kaç adım ileriye
gülüşünü tutuyordum sevginin
çıktığımda bir zerdali ağacına
çağla çağla bakıyordu gözlerin
değer diyordum sonrasında
başımın etini yiyen özlemine


sen tarafından yakalamak için hayatı
her tür engelli koşuya vardım
kalsam bile en arkada
yeterdi yolunda olmak sevdanın
şarkıları yürekte eriterek
koşmak ayaza karşı vurup göğsünü
damlamak ateşken
buz gibi suya


su yanımdan geçtin
ılık denizimde gezindi ayakların
kayalarına çarptı dalgalarım
ne zaman ölgün bakışına rastlasam
hüzzam dinlendi kıyılarda
dansı bıraktı aşıklar
hava karardı


kapattım gece yanını senin örttüm yıldızlarla
bir baykuş tünedi gölgesiz ağacıma
koştum içimdeki karanlık ormanda
ay aradım yoluma yansıyacak
gece kuşları sensizlik öttü
sazı aldı eline cırcır böceği
kaç nağme yazdı
ucu kırpık kâğıtlarda
leke oldu yalnızlığı

sen yanımdan geçtin çocuktum
bakışından utangaç






22. 01. 2015 / Nazik Gülünay