Söz geçer mi seven kalbe
Gem vurulur mu duygulara ?
Nasıl baş edersin duyuların la ?
Beş duyu algılamazsa yarım insan olunmaz mı ?
Yaşarken; yaşayan ölüye dönülmez mi ?

Cevap ver ey sevgili
Gözlerim seni görmeden aşkla ışıldar mı?
Kulağım sesini duymazsa şarkıların tınısında gönlüm coşar mı?
Gül kokunu duymazsam burnum gül kokusundan haz alır mı?
Dilin susar tatlı sözler söylemezse benim de dilim lal olmaz mı?
Tenin tenime değmese tenim buz tutup yüreğim sensiz üşümez mi?

İşte !
Sen yoksun ya
Oku bak neler oldu
Yüreğimde sevgi pıtırcıkları yok oldu
Mecnun’um sendin Leylâ’ na şiirler yazdıran
Aşk nağmeleri kayboldu mısralar aymaz oldu
Kalemimin ucu pas tuttu şiirler yazmaz oldu

Samanyolu’na uzanan çoban yıldızım kaymaz oldu
Aklım gönlüm firarda her şeyi unuttum
Dilekler tutamadım
Senin için dilediğim dileklerime dualarıma
Amin diyemedim

Artık şarkılar notalarını unuttu ne çaldığı belli değil
Şiirler ağıt yakıyor
Tüm hüzünlü mısralar ağlıyor
Ağıtlar gökyüzüne ulaştı
Gökyüzü karardı astı suratını yas ilan etti
Tüm gücünle gürledi
Bütün bulutlar hemen toplansın dedi
Bulutlar korkudan titremeye başladı
Gözlerinden harf damlacıkları boşaldı
Sicim gibi sağanak halinde yağmaya başladı
Kurşun gibi yağan imgelerin tam ortasında kaldım
Her mısra ateş topu gibi delip geçiyor
Yara açıyor tüm vücudum da
Savuruyor tozu dumanı acı kelimeler
Tenime işleyen hece hece buz kesiği kurşunlar

Ruhumu üşütürken
Vücudumu cayır cayır yakıyor
Acımasız tor sözler ciğerimi söküyor
Yüreğim en derinden kanıyor
Bir şiir’din sen gönül kalemimden akıp gittin


Gel ; artık gel !
Esmesin ayrılık rüzgarları
Yağmasın hüzün damlası heceler
Aşkın temiz saf hali yaşasın mısralarda
Galip gelsin aşk vuslat kazansın şiirlerde ...

Yeter ki gönülden iste olmayacak bir şey yok
Küçücük bir kelebeğin kanatlarını çırpışında çıkan rüzgarla aşk fırtınaları eser dünyanın bir ucunda ....
Yeter ki candan inanarak iste...

N@ZLI HÜZÜNYILDIZI