11
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
5386
Okunma

Bize neler oldu sevdiğim
Umutlarımız soldu, güneşimiz söndü
Kavuşmak hayaliyle yaşarken, pembe düşlerde
Vuslat’a özlem duyarken bile, ayrılığın şerbetini içtik
Bir saniye bile ayrı kalmaya dayanamazken
Bu ayrılık niye, gözyaşlarım kime
Neden gülüşlerimiz çınlamıyor kulaklarımda artık
Neden gözlerimden akan yağmurlar dinmiyor
Ne zaman bitecek bu ayrılığın sonbaharı
Daha kaç gece haykıracağım yokluğuna...
Sensizliğe yatırıyorum her gece uykularımı
Baktığım her yerde, yokluğunla tükeniyor yüreğim
Çekilmesi zor olan, acılara hazırlıyorum rüyalarımı
Her defasında, dayan yüreğim demekten yoruldum
Her defasında, sabretmekten beklemekten usandım
Her gece sensizliğin, korkunç kabuslarıyla uyandım
Gözlerimden artık gözyaşı değil, kan damlıyor
Bizi ancak ölüm ayırırdı, yeminliydik ölümüne
Hani sımsıkı kenetlenecek, bırakmayacaktık birbirimizi
Şimdi ayrı yerlerde, acılara mesken tuttu yüreklerimiz,,,
Sol yanım bir başka acıyor bu gece
Nefes almak bile, zor geliyor artık bu cana
Hasretinle canım yanıyor günden güne
Seni düşünüyorum, mavi düşler kuruyorum hayellerime
Mavi gözlerin yine karşımda, dalıp kayboluyorum
Sen beni, o gözlerinden attığın kurşunla vurdun
Bakmaya bile kıyamadığım, o mavi gözlerinle sevdiğim
Şimdi çıkıp gelsen, benı uyandırsan bu karanlık düşlerimden...
Her nerede olursan ol
Bil ki sevdim seni bir kere
Söz verdi yüreğim yüreğine
Ben seninle hayat buldum
Ölümüne yeminliyim bu bedene
Geç kaldık deme sakın, yoruldum deme
Unutma ki, bir sen varsın bu kalbimde
Bir sen atıyorsun bu yürekte
Bana geldiğin gün,bitecek bu hasret
Tükenen benliğim hayat bulacak,
Beni bıraktığın yerdeyım, bekliyorum sessizce ,
gözlerim hasretle yolunu gözlüyor
gelsende, gelmesende umutlarımı yitirmeyeceğim
son nefesimi verene kadar bu can seni bekliyecek sevdiğim....
şiir: nazlı hüzünyıldızı
5.0
100% (13)