Kadersizlik çiziliyor avuçlarımın yalnızlığında
Ne zamandır böyleyim gecenin zifiri karanlığında
Hep içime akıttım senden miras gözyaşlarımı
Kahroldum her gecenin sabahında
Kadersiz yüreğimi küle döndürdün...

Oysa sen benim güneşimdin bu karanlık dunyamda
Gecelerimin tek yıldızı sen oldun ruyalarıma
Ne zaman bir yıldız kaysa
Sen gelirsin o an aklıma
Kadersiz yüreğimi zindana döndürdün...

Sensiz bir hayat düşünemiyorum ölürüm derdin
Hani yoksun yaşıyorsun işte bensiz
Gidiyorsun ardına bile bakmadan
Bıraktığın yerde yapayalnızım
Kadersiz yüreğime bir kurşunda sen oluyorsun...

Şimdi söyle ey vefasız
Nasıl doğacak güneşim nasıl batacak
Gündüzlerim hep gece olacak
Kaderimiz belkide yeniden yazılacak
Kadersiz yüreğimi darmaduman edipte gidiyorsun...

Seni seviyorum dediğin günler çok geride kaldı
Yüreğimi artık kendim yamalıyorum
Dikiş tutmuyor kanayan yanlarım
Öyle bir yara açtın ki içime
Kapanması mümkün degil, çek git artık hayatımdan
Kadersiz yüreğimi daha fazla kanatma ne olur...


Yaşam devam ediyor,her gecenin bir sabahı vardır...Hatalar her zaman insanın yaşamında derin acılar yaratabilir.Sevilen seni sevecek ki,sende onu sevebilesen...Hüzünlü bir şiir okudum...Duygular yüreğe iner ve etkiler niteliktedir.Kutlarım ...
Sevgi ve selamlarımla can şaire...