Ben ne zaman hayallerimden vazgeçsem,
O’nun içine doğar ağlar.
Kucaklayışı, yara bandıdır perişanlığımın.
Ellerimin yalnızlığından tutan,
Gözlerimin hüznünü silen,
Kızdığım zaman bağırabildiğim,
Bana hiç küsmeyen,
Kaderimin DNA’sında gen Aygen.

Gürültüsüz harfler gamzen,
İnsanı imana getiren.
Duası gözyaşının,
Kâinatı döndüren.
Aşkın ayeti, gurbet gecesi gözlerin,
Ne putperest dinler, ne ateisti.
Melekler hepiniz secdeye gelin,
Hurilerin DNA’sında gen Aygen.
O’na layık olamadığı için,
Birer birer intihar eder günler,
Oysa O gökkuşağı olmak için,
Yağmurları beklemeyen,
Cennetin DNA’sında gen Aygen.

Kalp çarptıkça yaşar insan,
Gözlerin sevgimin yaşını döktükçe yaşarım ben,
Hayatımı götürse de günler,
Şu imgemden kovulan zaman,
Götürebilir mi seni benden?
Ruhumun ömrü kadar, bende sevgin,
Fikrimin DNA’sında gen Aygen.

Sefa MERT