Hüzünlere gebe kalan ,yüreğimin doğum sancılarıydı
Yılların birikmiş anılarıyla ,feryadıma sebep.
Yüreğime akan yaşların nemiyle ,yosun tutmuş
Kokuşmakta yumruk kalbim,etten duvarlarında

Bir oyunmuş yaşamak,
Acılara rol kesip,alkışlarla avunmak
Kimi zaman dram, kimi zaman komedi dram
Altını çizdiğim nakaratlardı aslında hep yaşanan

Bir çocuktum bazen,izbe bir sokağın ıslak kaldırımında ağlayan
Bazende bir kadın, kırık bir aynada kaderine ağlayan
Eş oldum ,yar deyip emre amade
Kokladığım tende,ter oldum,aktım sinesine
Sır oldum ,yalnızlığa, dağ oldum arkandaki uçurumlara

Anne oldum,kanatlandım yavrularıma
Kardeş oldum,fedaya mecbur oldum.
Arkadaş oldum,çıkmazlara girdi yolum

Ben oldum....
Yoruldum, kırıldım yokoldum.

Hayat oyununun tozlu sahnesinde,
Şimdi bir hiç oldum....


Hiçbir gerçek, onu görmemeye çalışmaktan daha acı verici değildir