Sevgili ,En sevgili;
Seni gerçekte hiç görmedim ben.
Kokunu duydum, cennet kokuyordun.
Yüzünü hiç görmedim ben; ama inanıyorum ki dünyanın en güzel insanısın sen.
Kokunu duydum inan buna; çocuklarıma anlatırken bir gece yarısı,
Güller var ya hani kıpkırmızı kan gibi ,hani kadife gibi olanından
öyle kokun geldi burnuma,"olamaz "dedim ; ancak sen o kadar güzel kokardın,
Canım efendim.!
Sen yetim kaldın diye küçükken ben hep içlendim buna,Efendim öğrendim ki ;"yalnız Rab’bi bil yalnız onu sev "diye yetim kalmişsın biraz içim rahat etti, biliyor musun Resulüm?,
En yakın amcan bile sana iman etmedi ; olsun yanında sevgili Eşin Haticen var idi.
Sonra -Ali -çocukluğumdan beri öyle severim ki Ali’yi !Küçüktüm bir kuzum vardı, adını söylesem inanır mısın?
Ali-benim öyle kıymetlim ki o-
Ebu Bekir ,sadıktı öyle ki sana, hep kıskandım ondaki sadakati .Nasıl da teslim olmuştu yaşadıklarına.
Ömer -hele bir civan adam- destekledi her daim arkandan.Önce kızmıştı sana; bilmeden sonra nasıl adalet timsali oldu şimdikiler ibret alsın ondan.
Osman ne halim selimdi efendim,Nazik ve zarifti herkesten.Onu da anlamadılar vurdular sırtından.
Sen gidince efendim biz birbirimize düştük.Bilemedik getirdiğin nurefşan yüzlü davanın kıymetini.Takıldık küçük çıkarların peşine.Büyük cihat nefisle dememiş miydin bize?. Yenildik işte böyle ömür süresince.
El açtık bu gece yalvarıyoruz.!Gel eşlik et bize!.Alalım geçiş kağıdını güzelce.Tut elimizden çıkar, bizi gayya kuyusundan Canım efendim!.Tekrar düş önümüze!.Götür bizi sonsuz güzelliklerin ülkesine!.Amin diyelim biz bu duaya AMİN!!!.KURTULUŞA ERELİM İNŞALLAH OLALIM KENDİMİZDEN EMİN.!