Hatıraların,yaşam bulduğu,yüreğim,
Sevgilerin kalp atışlarını duyarken,
Bir yağmur damlasına dönüşür,
Göz yaşı sandığım hayaller.

Hüzünleriyle terk ederken yüreğimi,
Ne bir veda’ya,
Nede bir özre,
İsteği olmaz,
Yarınsız umutların.

Durgun sevdalara yansıyan,
Kar rengi aşklar,
Üşütüyor olsa da ruhumu,
Belki de sevgilere bir kıvılcım olur,
Unutulmuş aşklarım için.

Gecenin beyaz dişleri,
Kemirmeye başlayınca yalnızlığımı,
Yüreğimin karlı dağlarına sis çöker,
Hayatın siyahlığıyla.

Deli olur gözlerim,
Sabahları karışır geceye,
Alacalı renkleri doğurur,
Bildiğim yaşamlar,
Bilinmezliğiyle.

Perişanlığım,
Diz çökmüş yalvarırken,
Kan kırmızı bedenime,
Ruhum,
Önceden varmış olur,
Yol ayrımlarıma.

Nefes alınır mı?
Hırçın rüzgarların boğmuş olduğu,
Çiçeklerin bahçelerinde,
Yol alınabilir mi?
Sunduğun bir beyaz gül’e.

Unutma,
Sende duyarsın,belki bir gün,
Bir beyaz gülün,
Ağladığını aşklara.
İşte o zaman çok geç olacak,
İnan,senin için.