1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1254
Okunma
Bir sığınaktı belki de gece,
Yalnızlığın,
Hüzünlerle tangosu,
Sessiz bir zamanın eşliğinde.
Ruhun,
Kadehlerdeki sarhoşluğu,
Yitince yaşamlarda,
Acı veren yeniden yaradılışı kaderin ,bilinir olamayan hayallerde.
Göz yaşları yok,
Ağlayışların,
Yağmurun dokunuşları hissettiriyor,
Umudun yakarışlarını.
Hatıralar,
Benliğimin en derinlerinde yankılanıyor,
El vermiyor yarınlara,
Duyguların gücüne.
Yavaş,yavaş süzülüyor,
Yüreğime,
Unutulmuş,
Yarım kalan bir benliğin savaşı.
Senin,
Özgürlüğünün kırılınca kanatları,
Yeniliyor,
Gökyüzü sen istemesen de.
Böylece,
Gece mevsimlerini yitiriyor,
Yavaş,yavaş
Ve de sessizce.
Cevap Yaz