Düşlerim olmasaydı, gurbeti yurt etmezdim
Hayatta hiç bir şeyi, bu kadar dert etmezdim
Neme lazımcı olur, Eylül’ü Mart etmezdim
Sıra dışı sürmeli, son deminde can’sızdı
Kandırdığı bu sevda, zamansızdı, ansızdı

Beklenen mutlu sona, ramak varken celbime
Mutluluğun adresi, endeksliydi albüme
Uğruna canım kurban, sığınmıştı kalbime
Sıra dışı sürmeli, han yerinde, hansızdı
Can verdiği can nakdi, hazansızdı, sensizdi

Vuslat arifesinde, küllenmiş közde idim
Şafaksız gecelerde, bambaşka izde idim
Rest çekmiştim feleğe, aşka perhizde idim
Sıra dışı sürmeli, benden öte bensizdi
Döndürdüğü bu gemi, limansızdı, yönsüzdü

Mecnunun yaşadığı, çilenin kökü benden
Feleğin kaderime, ipotek çeki benden
İsmi “harfi tarifsiz”, duygunun yükü benden
Sıra dışı sürmeli, onurluydu, şanssızdı
Bandırdığı şefkati, dümensizdi, kınsızdı

Ruhuma emrivaki, eş diye kardıkça ben
Lokman’ı kıskandıran, hayaller kurdukça ben
Yeter ki mutlu olsun, deyip de durdukça ben
Sıra dışı sürmeli, imansızdı, dinsizdi
Son verdiği gariplik, amansızdı, sonsuzdu

Göz ucuyla bakmadım, Amazon ordusuna
Bulaştırmadım bile, düşlerin tortusuna
Eş tuttum benliğimi, denizler martısına
Sıra dışı sürmeli, şafaksızdı tansızdı
Dindirdiği sancılar, izansızdı, densizdi

Hiç bitmedi sınavım, destursuz sancılarda
Eceli kırk kez tattım, kırkayak acılarda
Efkârımı suladım, iğneli fıçılarda
Sıra dışı sürmeli, yarınsızdı, dünsüzdü
Dondurduğu gözlerim, hicransızdı, onsuzdu

Delibal bu dünyada, sırlı kozaya geldi
Çözmeye çalıştıkça, ruhu ezaya geldi
Res’en çalındı aklım, gönlüm hizaya geldi
Sıra dışı sürmeli, melek gibi, sinsizdi
Yandırdığı yüreğim, figansızdı, ünsüzdü

Celil ÇINKIR – 31 Aralık 2014

Tüm insanlığa sağlıklı, huzurlu ve mutlu bir yıl diliyorum.