0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1035
Okunma
Sormayın derdimi dağlar gibidir,
Güller boynun bükmüş bülbüle hasret,
Çatladı dudağım, kurudu dilim,
Çölleşen topraklar yağmura hasret.
Mertekler çürüdü, kırıldı hezen,
Servete boğuldu avare gezen,
İnsan kılığında insanı ezen,
Şaşırmış pusula doğruya hasret.
Ak-pak bildiklerim kara mı kara,
Gittikçe büyüyor içteki yara,
Var mıdır bir umut bu ilkbahara,
Gönüller edebe, erkâna hasret.
Çakallar doldurmuş aslan yurdunu,
Herkes olmuş bir birinin mahkûmu,
Soran yoktur, boynu bükük mahdumu,
Küçücük yavrular sevgiye hasret.
Hep kendisi yesin, batsın gerisi,
Bakarsın adama eşek irisi,
Gelip düzeltir mi acep birisi?
İnsanlık bir parça vicdana hasret.
Mehmet Hanifi DAŞ
5.0
100% (1)
