-Müseddes Denemesi-

Yetim çocuklar gibi, başım öne eğildi
Yadigârın perişan, çaresiz! Garip! Anam
Düşlerimin alayı, sellerimde boğuldu 
Yadigârın perişan, çaresiz! Garip! Anam
Çocuksu yanım şimdi, martıların çığlığı 
Resimlere gülecek pozum kalmadı artık

Gözleri can avında, ev sahibi pozuyla
Aklımı dara çekti, düşlerinin tozuyla
Belaya tuş olalı, baş edemem sızıyla
Yadigârın perişan, çaresiz! Garip! Anam
Çok oldu fettan gözler, gasp edeli sağlığı
Çakma güneş altında, yazım kalmadı artık 

Gemiler uğramıyor, mendireksiz rıhtıma 
Martılar hasret taşır, kanatlarda bahtıma
Yüreğim mengenede, yar konalı tahtıma
Yadigârın perişan, çaresiz! Garip! Anam
Gözlerinde düşlerdim, saltanatı, beyliği
Yaşayan bir ölüyüm, lüzum kalmadı artık 

Aklım erdi ereli kar yağdırdım çöllere
Yağmurdan korkar iken kafa tuttum sellere
Umut tohumlarımı rehin verdim yıllara 
Yadigârın perişan, çaresiz! Garip! Anam
Guruptan kızıl şimdi, gözlerimin ağlığı
Delibal’ım ellere yüzüm kalmadı artık 

Celil ÇINKIR 

Yadigâr= öksüz.