1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1960
Okunma
körleşmiş bir dünyada
biçim kazandırılan bu bilgi ormanında
ve artan iştahlarıyla
görmüyorlar bizi
ah görmüyorlar
hep yedik sanıyorlar
kursaklarına giydirdikleri yavan ihtişamla
kesit kesit susuyoruz
dalın rehberliğinde
rüzgarın tutkulu esişi ile
simgeye dönüşen ruhlar kulesinden
yaprak ölüleri serpiliyor bilincimize
en çok ta köklerimizden yara alıyoruz
felce uğrayan küfürlerimizi
sıyırıp atıyoruz dilimizden
ve sen hala kalkmış bana
bir daha kendini hatırlatma diyorsun
bütün sözcükleri sanat-dışı edermişçesine
memleketim olan edebiyattan
Arzen Ata
5.0
100% (6)
Cevap Yaz