Kendi kalplerine emsal yaşıyorlar şu kalbimin vurgunları
Sabahlara dayanmayan kurumuş çeşmeler
Kalbimin sıkışıklığından bir damla terlemede
Benzi zorlanarak solmuş hatunları
Hep narin ve nazende bildi
Kopacak fırtınaları tasavvur edemedim
Kopmayacaklardı biliyordum

Tevazusu zor bir yanardağ benim yarım yamalak patlayan
Ben sadece dibi tutmuş
Ne olursa
Ne tatta iseler o yemekleri düşünüyorum.
Şimdilerde evet şimdilerde
Gel yanaş yanıma
Birlikteliğin ağır tarafı işittiğin ağır sözlerdir.
Sen sustukça devamı mukabilinden
İşte bunu bildikçe duygularının kıymetlenmesini diliyorum.

Ve o kadın beni hiç yerine koyan, biliyor musun?
Biliyor musun üretmeden tüketme rezaletinde zevk duyan cahillerin kıvırmalarını
Karşımda sapasağlam ayakta
Yaptıklarımı beğenmeyişini

Saatler geçerken oraya buraya tıkıştırmalarından
Evimin köşe bucaklarının küflendiğini biliyorum.
Ve diyorum
Ey günahsız mahlûkat çık çık caddeye
Elbette girme bir kahveye
Kısaca en yakın dükkân ve Pazar
Gör bak tükettiklerimizin etiketleri ne yazar
Harcamayı bilmezken cebindeki parayı
Niye beceriksizliğinle yıkarsın sana dair gönlümde kurduğum sarayı

Zor mu az biraz saygılı konuşmak
Zor mu beğenmediklerini farklı ifade etmek
Sadakati madakati senden yana bıraktım
Sen konuştukça ağır sözlerinden bıktım.
Sevdalısı da değilim hani birlikte bu yaşamın
Ama kör olsun seni sevmiş kölesiyim kalbimin

Ekmeği alsan fırından sonracığıma
Salçayı makarnayı
Ben razıyım pişirmesen de pırasayı
Of be Teyyar yine zırvaladın
Dön bak otuz yılı aştı alıştın
Şikâyetlerin faydasız köpekten yok farkın
Bundan sonra da bekleme pekte iyi dönmeyecek çarkın..