1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
896
Okunma
Yıldızların kaybolduğu bir geceden yazıyorum sana.
Kalem ve kağıtla sarhoş olduğum bu diyarda.
Yine sana, sensizliğe küsüyorum karanlık odamda.
Şimşekler çakmışcasına beynimde; vuruluyorum yalnızlığa.
Karanlığın mateminde kaybolurken el sallıyorum hayata.
Mutluluk denilen kavram, küçüklüğümden kalan hatıra.
Yıllar geçtikçe eziliyorum, başkasının gururu altında.
Tebessümü çok gören kaderim boğdu beni gözyaşlarıma.
AşK ŞeHiDi
5.0
100% (1)
Cevap Yaz