0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
889
Okunma
Bitti aşk denilen kavram, silindi yuregimden
Hep bir yara aldı gonül sevdiğinden, derinden
Sevdikce kahroluyor insan ogrenince bunu zalimden
Tren bekleyen yolcu gibi bekliyorum hangi vagona binecegimi bilmeden.
Yalan dünyada doğruyu aradığım icin suçlu olan benim belki de
Mutluluk bir oyunsa fırlattım oyuncagımı taş baglayıp denize
Cocuklugum sallanıyor park bahcesinde gencligim ise yıkık bir harabe
Vur ustam kaldır kadehi, yapamadığımız serefsizliğe...
AşK ŞeHiDi
5.0
100% (1)
