- Her sabah yeniden sana başlıyorken
Ve her biten günde yine sana ölüyorken
Ağıt ağıt göğsünü döven
Her ananın
Kafes’in de harmanlanan
Acı kadar acıyorum kendime

-Sonra seni yazmaya kalkıyorum utanmadan
"beceremiyorum"
Bu sefer satır aralarında başıma silah dayayıp
29 harfle birlikte kıyıyorum ömrüme

Ve selam yükselmeye başlıyordu minarelerden
Acaba kim diyorlardı ?
Kim?
Merhum olan kim ?

Ben diyordum!
Ben!
19 mart 1991 Salı gecesi
Mahmut’tan olma Serpil’den doğma
Yusuf Vahit Karagülle

-Kim diyorlardı ?

Ben diyordum!
Boğazımı yırtarcasına
Ben!
"Yusuf Vahit Karagülle"
Ailenin en bahtsız çocuğu
Daha yirmi birinde saçlarını ağartan
Gülmeyi yetimler yurduna bağışlayıp
Kaderinin önünde diz çöken, diyordum

-Pür dikkat dinlemelerine rağmen hala aralarında kim diyorlardı kim ?

O dedi sonra yaşlı adam
O,Yusuf Vahit Karagülle
Hz. Adem gibi yasak bir aşkın meyvesini yedikten sonra
Sadece acılara vaat edilen kalbi her zaman yaralıyım dedikçe
En yakınları tarafından sol tarafı delik deşik edilen kişi...