Sır tutmayı severim ben
Bu yüzden gizledim unutmadığımı
Herkes bana,
Ben yokluğuna günaydın derdim
Yalan gülümsemelerin eşliğinde
Gün aymasa da
Olduğu kadar işte

Kumlara yazmadım adını
Hiçbir dalga izini silemesin diye
Kalp defterinin her sayfasında adın vardı
Yanık motiflerle süslenen
Kurumuş gül yaprağı serptiğim
Anı defterimizde

İyiyi düşün iyi olsun derlerdi
Seni düşündüm iyi olmadı
Ya sen iyi değildin,
Ya da bu işte bir hata vardı

Kimse sen gibi bakmadı
Bu yüzden göz göze değildim kimseyle
Kimseyle yürek yüreğe değildim
Haftalar geçti şimdi yokluğundan
Ben de bittim,ben de eğildim

Yağan yağmurlar romantik değil artık
Üşüyüp titremenin tadı kalmadı
Afilli kahveleri sevmem ben
Seninle içeceğim demli bir çay olmalı
Sıcak bir ortam olmalı ikimizden
İkimizden bir cennet doğmalı

Sır tutmayı severim ben
Bu yüzden gizledim unutmadığımı
Sen uzaklardasın diye
Ben hep uzaklara daldım
Sen krizlerimin ortasında
Resminin kurşununda patladım
Barut ayrılığında

Belki,bir gün buluşuruz seninle
Bir mağazada ya da eski bir kitapçıda
Selamlaşma faslını geçip
Sarılırız doyasıya
Belki diyorum,belki
Her hayalim hep belkide kaldı
Bazen özleniyor bir “mutlaka”

Hangi dönüş terki unutturur
Hangi özür siler yalnız ağlanan geceleri
Kaç selam veriş siler
Alınmayan selamları
Oyar mı soluma tekrar saplanman
Yokluğunda solumda çıkan çıbanları
Senin hatırlarım diye korktuğunu
Ben hiç unutmadım
Yıllar öncesi hala mıhlı aklımda
Her kalbim attığında özlüyorum
Özlüyorum işte
Bilmukabele olmasa da