Seninle yağmur, boş sokaklar ve akşam.
Böylesine güzel bi dörtlük yazılabilirdi ancak.
Yorgunluğum sırtıma takılıp kalmış bi kanca.
Sımsıkı tut yüreğimi çek kurtar.

Bitmez kavgalar var soframda ve aç kurtlar.
Boş geliyor artık mazi mezarlığında sayısız dosta yas tutmak.
Sadakat bana, ben sadakate muhtaç.
Sımsıkı tut yüreğimi, lütfen gel kurtar.

Şu hayatım bazen neşe bazen hüzün, ekseri hatalarla dolu.
İlerledikçe bitiyor ömür ve biliyorum yarıladım yolu.
Gel..
Ve farkın olsunki kal, en ince doğrum olup.
Gel..
Çünkü yalnızlığın başı huzur, ortaları huzursuzluk, korku sonu.

Yanlızlıkla yoldaş olduğumdan beri;
Ne yalnızlık yalnız kaldı ne de ben..
Geceyi uyuttum az önce
Bi ben kaldım bide Zeki Müren’den İnleyen Nağmeler..

Geçmişe gitmek veya gelecekte gezmek..
Belki mümkün değil, ama
Zamanı durdurdum gözlerinde..
Zaman durdu lakin bişeyde eksilmedi özlemimden..