En küçük oğluma 18.yaşına girerken yazdığım şiir.Bu şiirin birer benzerini diğerlerine de yazdım.İkisinin ki yayınlandı .Diğerleri sanırım kendilerinde .Yenilerini yazmam lazım galiba .çünkü alınmasınlar.Evlat başka bir şeye benzemiyor.

Oğlum üç tane ama küçük olunca bir de dokuz sene sonra dünyaya geldi abisinden biz çocuk özlemişiz demek ki!Hepimiz onu çok sevdik.Bir abisi kızsa öbürü korudu herkes üzerine titredi.Sanırım tekne kazıntısı olunca böyle oluyor evin en kıymetlisi.Şu an İstanbul’da büyük ağabey nasıl üzerine titriyor.

Kendisi kolay kolay sizi üzmez.Kendi halinde sakin bir çocuk.Zaten doğmadan hep kuran dinlettim. nasıl dinlerken hareketlenirdi.Kıpır kıpır gezerdi karnımda.Doğdu asla abdestsiz emzirmedim.Hep iyi bir insan olsun istedim tüm evlatlarım .Ona da diğerlerine de özenle baktım.Hepsi de güzel evlat oldular.

Küçüğüm şu an sevdiği mesleği yapıyor.Sinema sektöründe set fotoğrafcısı.Montaj yapıyor.Bir yandan liseyi bitiriyor.Bu sene üniversite sınavına girdi.İnşallah gönlünce olsun her şey !Umarım ve dilerim her çocuk her genç gibi dünyası ve ahreti mamur olsun.