“
İki elim yakanda
Ama korkma
Ha bir odun eksik,ha bir odun fazla”

Yaşanmışlıklar var evet
Ölümü yaşattın mesela
Mesela güvensizliği
Adını gördüm vicdansızlığın satır aralarında
Basım hatası sanmıştım
Değilmiş oysa
Ne zaman anladım biliyor musun
İki ucu paslı hançer eline geçti mi
İki ucunu da sapladığında binlerce defa
İşte tam da o anda

“
Ben kal dedim sen git anladın
Kulakların ‘içine geleni’ duydu galiba”

Yaşama dört elle sarıl olur mu
İçin açılsın,bulutlara bak mesela
Ne yaparsan yap
Ama yaşa!
Çünkü kulağına daha kaç kişi üç kez
“senin adın aşk acısı" diyecek
Nefesinde ifşa

“
Sen iki kişiydin,
Bir senin dua,bir senin beddua”

Ahlaksız bir git deyişin vardı
Benimse temiz aile çocuğu gitmeyişim
Sevgim ağlamasın diye dövülen çocuk gibiydi
Dayak yedikçe ağlar ama yine de sana
Anne derdi

“
Bir gün anlarsın belki
Anne olmanın sabretmeyi gerektirdiğini”

Anlayışımı sana göre uzatsaydım,
Sabrım açıkta kalacaktı
Yanacaktı külliyen “Alttan al” kişiliğim
Çünkü sen Mevlana’nın bile
“Gelme” deyişiydin
Aşk şiir aşık şairdi
Sen
Şairin şiiri bıraktığı,
En son eleştiriydin

"
Sen bir ülkede iki kimlikliydin
Nazınla kadın,
Tokadınla erkek gibiydin”

Yüzün yere düşünce,
Toprak kayıyorsa utancından
Sebebi sensin
Gece dahi seni görünce
“En çok beyazlığımı seviyorum” diyorsa,
Ayrılık dahi senden doğmak istemiyorsa,
Sensin bu "senle olmaz"ların sebebi

“
Senle aldattığım ‘aşk yok artık’ deyişim
bana senden daha çok sevgili
Çünkü o beni,hiçbir zaman terketmedi”

NOT: Kendine iyi bak
Aklında eski senden birşeyler kalsın
Çünkü bu şiir öyle dokunacak ki sana,
Bir daha asla eski sen olamayacaksın