eylülün ve gecenin dokunduğu yer hep hüzün kokar


şimdi...
gece bütün haşmetiyle çullansa üstümüze
ve biz
kalsak soluk soluğa
seninle ben arası olsa her şey
soyunsak günahlarımızı gecenin koynunda


oysa ki...
günün aydınlığını çalardı geceler
boşluğa bırakılan karanfiller misaliyken
hasretinle
ki...küllerim savrulurken gecenin gizine
gecelerim aydınlansa gözlerinde


haydi gel de çöz
yüreğimde çöreklenen hasretini tek tek ellerinle
ve uzak tut ...
uzak tut ölümü düşlerimden
ki... ölüm ezber bozdukça tenimde sinsice
ben sana doğuyorum yeniden sevgiyle
tanıdık bildik bir aşk değil bu
bu bir damla su
ve bir tutam ateş


unutma yar...
hasret arasına sıkışan aşklar
suya aldırmadan yanar zamanla


ve benim
aklımda sen yokmuşsun gibi yaşamam boşuna
ellerimde ellerinden kalma izler olduktan sonra
ki ben..
yüklenerek gelmişim bütün günahlarımı
gece daha kendini bırakmadan tan ağartısına


aşk
bir damla su
ve bir tutam ateş deme bana
göçebe çadırlarını mesken yapalım sevdamıza
biz uzun cümleler kuralım aşka dair ne varsa
ve gecelerimizde
biraz dokunuşların olsun biraz sevgi
en çok da umut olsun bakışlarımızda



ay/su