Başınız kendi omzunuza düşer
Bakışınız uzak diyarlara
Duygularınız yasaklı
Hayalleriniz kuşatma altında
Nasıl ve nereye gittiğinizin ne önemi var
Ayrılığa ve yalnızlığa çıkıyorsa bütün yollar


Siz düşüncelere dalmış bakarken pencereden
Yani gözleriniz buluşurken mini tebessümlerle
Denizkızının saçlarını tarayadursun dalgalar
Ellerinizde hüzün çiçekleri
Bir tutam bulut, gözlerinizden öper
Ve bin hışımla gelen yağmur mevsimi başlar


Vardır elbet seveni, denizler örneğin
Ne ay ışığı, ne yıldızlar ne de yakamozlar
Hiç biri umurunda olmaz, sarıldığında yağmura
Buğulu tepelerin ardından doğacak güneşi arar
Bir Dağ, Bir Ova, Bir Deniz, Bir Kır Çiçeği ve Bulutlar


Kasımpatılar al-al, açar, dal-dal solar
Bahara daha çok zaman var
Hiç biter mi çiçekler, Şebboylar Cemreleri bekler
Öncesi de Nergis mevsimi ama
Nedense ayrılıklar hep bu mevsimde başlar

Hatice AK/11.12.2014