kendiliğinden gelsin

ben söyleyemem daha çok

ellerimde büyük imkansızlık

senin dışarıdaki görüntün ...

ayılmak ne acı

kendi sakladıklarımdan ...

çağırdığımda gülüyor

o yüzden ben içeri girip sustum

beni bulacaksa ,

kendimi ayırırken içimdekinden

bir iğnenin makbul çabasıyla

yüzümde deliliğin imgeleri ...

seni sevmemle aramda bir duvar

seni sevmekle bozulmuş bir hal

seni sevmeyi yüklerim bulutlara

yağmurun aktığı bir çeşme

gözlerime tanıdığım bir hak ,

seni sevmek...

Terketme beni

sessizliğin ilk haline

o büyük dalga

beni içine batırıyor

boğulan mavimi kurtar..

ölüyorum

dumanları görüyorum

yaktıkları şeylerin üzerinden

vardığımda uzuyor

bitmeyen yollar...

gökyüzündeki ağaçlara

bir çocuğum şimdi

yüreğini kaybetmiş...

Beklemek

kırılan bir dalda

ağaç sanmak, ağaç olmak

kurduğum salıncaklar çürüdü

beklediğim ağac ın dallarında...