15
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1426
Okunma

daha nereye kadar taşıyacağım
içimdeki cesetleri
düşümü topluyorum ölü bakışlarından
çocuk ağıtlardan, kavgalardan
bir çiçeğin başını doğrultmaya
yetmeli gücüm
su istiyor
toprağı kuru, çöl toprağım
aynımı görüyorum on binlerce yüzde
bir saha açılsın istiyorum
gittikçe daraltılan alandan
bakışları bozguna uğramış ayaklar durgun
gerçek okunsun halka
düşmesin yere esintideki son tohum
sekmesin direnç
nasıl olur diyor us
üç beş kişinin elinde döndürülür
bu güzel, ay işlemeli dünya
nasıl olur da elleri kelepçelenir
düşü mavi olanların
burulur boyunları
durdurulur
geçit yok diyen bir sesi unutmuyorum
geçit yok emperyalizme
sömürü düzenine
neden rengi al olmasın hayallerimin
üç beş el değil
bütün eller bizim
yıkılan her şey
düzen, umut, kurumlar
bir kaç kişinin eseri değil
yüzünün gülmemesi
bu ölü yüzlü insanların
herkesin üstüne dökmeyi başaramazlar
bu ölü toprağını
çöl de yağmur bulutları taşır
yerde kalmaz
dirilten tohum!..
07. 12. 2014 / Nazik Gülünay