Nasıl mutluysan öyle yağ yeryüzüne
ister çat kaşlarını yak etrafı
istersen bir ıslığınla savur saçlarını
ne farkeder kendin olmadıktan sonra
binlerce kırık taşıyor benliğim
birde senin eserin olsun ne çıkar

hayat üç günlük derler ya dost
koca bir yalan inanma
çok uzun bir vadide kilometrelerce koşarsın bitti sanırsın
bitmez ...
her defasında uçurumdan düşer tekrar yaşarsın aynı sahneyi
film gibi yani

başa sarar hayatı aynı bölümü yine oynarsın
oyuncular figüranlar yer senaryo hep tanıdık
isimler farklı tabi sen istersen
hep dramaya kurulu, dünya üstünde varlık
ne derin bir nefes kurtarır seni
nede etrafındaki kalabalık
düşlerin bile yığınla acı
heybende sükut yokmu söyle
biraz huzur bölüşsek bir yudumda neşeden içsek
sonra eflatuna çalan gözlerin yağmur olsa yağsa ya üstüme
huzurla kapanan gece huzurla aydınlatsa yüreğimi

sonra ben koşsam köşe başındaki bakkala
sıcacık umut dağıtan somun ekmeğini alsam
sen çay tadında gülüşler serpsen sofraya
sevgi ısıtsa evin kapısını
hoşgörü karşılasa beni
en güzel umutlar misafir olsa kahvaltıya

basıtığımız yer cennet tadında olsa
film gibi yani....