yaprak açamıyorsa sevaba, günaha uzanan dallarına neden tomurcuklanır ki insan..

güneşinden sürgün ağacım ben gölgesiz

samimiyetsizce yağan insana gülümsemek,
sahte güneşin gök kuşağına merhaba demek neden..
hangi çaresizlik güçlü kılınmaya çalışılır,
hangi ağlamak saklar göz yaşını kirpiğinden
ya da
kim acıyı görünür kılar görünmezliğinde
hangi var oluş yok olur bilinmezliğinde

soluk, soluğa
parçaları bulunmuş bir puzzle gibi hayat
tamamlandıkça hırıltısında kamburu resmin,
öksürüyor dünya, dünya öksürüyor endamında

dili olsa da kalbin, prangalanır lisanı çok sevmenin
martılanır bilge baykuş ormanın engin yeşiline
iyisi mi
al bir harita ve çiz, çöz gözlerini atlasına
düşledikçe darbele rengini fırçasında inancına
dikenli acılara varana kadar sür düşlerini mavilere
s-ağır olan için öyküsünün baş rolü ol tiyatralında
tuval sensin, düş sensin ressamı ol hayallerinin...

~°~
~°~
~°~