/...ey dağlarımın karı güzel annem
kimlere de emanet ettin sen beni böyle
herkes lokma diye bakar yüzüme
de her mevsim zemheri

bir yolu ola da gelem yanına
bir yıl ala da yorulmam yorulmam
kimseler fayda etmez de kimseler söndüremez ataşı
bir tek sen çâresin
bir tek sen çıra bu yangına .../



şimdi solgun bir gül gibi
bıraktığın her şey
alışmak gürültülü bir sessizlik
zaman eskidikçe daha parlıyor yüzün
kısalıyorum giderek
hüznün boyu, düşlerde bile benden uzun


mevsimler sanki kırık dişli çark
döndükçe bekliyorsun şimdi şuradan çıkagelecek
her gün, öpücüğü eksik
" koşma düşersin"
ben delirmek için çıldırıyorum
sen olsan şimdi
"Allah akıl fikir versin" derdin
tutup ucundan söksem diyorum kazağımı
değebilir miyim ellerine geri
kaç yıl oldu değişen bir şey yok
hâlâ; ölüme itiraz var temyizi yok



ayakucunda fırtınalar vuruyor
yıkıyorum seni baştan aşağı
mermerler diyorum iştah şuruplarım gibi
sin rengi soğuk
çok özledinse
cenneti kazanmalısındiyor okuduğum bir kitap
yüzükoyun uzansam diyorum şöyle
toprağını emzirsem
hâlleşir miyiz yine
son gördüğümde "yoğum bakın"
diye gülümsemiştin o metruk hastanede
helâlleşememiştik bile!


şaşkın ördek gibi oluyor insan
her yanın teli kopmuş saz
sebepli sebepsiz üşüyorsun
pusulası kayıp gemiler gibi
özlemi ne şarkılar biliyor
ne şiirler söylüyor
-annesiz- cennet ne tarafa düşüyor


bir soru sorardın su isterken
’neden büyükten küçüğe su taşır dağlar?
ne saçmaydı
"su küçüğün söz büyüğün" ken


ah biriciğim
nasıl zayıf, nasıl korkakmışım sensiz
hâlâ bir yerimi ısırıyor
içimde bıraktığın o kapanmaz boşluk
kelimelerin değemediği o tükenmişlik
hatıra diye biriktirdiğim resimler bile dikenmiş hep
giderayak
cevap diye alnıma yapıştırdığın o ateş;

dağların anası ölmezmiş hiç!..




ToprağınSesi


m.youtube.com/watch?v=mONiko1bJDk







.