Kıral çıplaktı Maun
açılan muskada bir yezid yüzü
zar ve muamma
bir namuluya bıraktığım göz
dilin kana değen yerinde konuşan kuşların
recm edilen ironisiyle bağırıyorum-
sesinizin tutsak uğultusunda saklanan size diyorum
cöp adamlar ve kağıttan kadınlar
kalbinizin kapısına dikilen beton korkulardan yaptığınız heykellerden
şarlatan doğuran şeytanlar
bileklerinizden sabitlerken mağaralarınıza
kutsanmış soytarılar
camdan fanusa saklarken tanrılarını
travmalardan duvara asılan gölgeler-
orda.


Baktım da avuçlarıma bir yaşam çizgisi eksik
bir ara taşlara acımıştı arkaik mezar soyguncuları
hep aynı tapışta aynı yalvarışın esrarı boyunlarında
günahlarını bize temizletmişti saray firavunları
İsyanın ekosuz halinde suçu sabit bir uğultuyla
konuşamazsınız
soru işareti görünümünde katil
yukarda da demiştim
dilinizin altında her cümle totem


Beni kayıp bir kent gibi düşünün bundan sonra
Mesela antik çagdan kalma
Bir labirent gibi
Homeros unutmuş olabilir
Nil kıyısında
Düşleri mumyalı bir sevdayı anlatmayı
Tanrılar unutmuş olabilir
Kendi yüzünü yaratmayı...

Beni kayıp bir ceset gibi düşünün
Osirisin sırlarını saklayan
Ah kardeşim SET katilimsin
Kardeşim sen
Suçlu bir tarih gibi bakıyorsun
SFENKS in gözlerinden...






CC_