her şeyi unuttuğum kadar biliyorum
annemin içinde et suyu varmış gibi yaptığı un çorbasını
babamın gazete kağıdına sarıp eve getirdiği acıbademin tadını
beni uzanan aşkları sonra ağrıları
unuttuğum kadar biliyorum
sabaha karşı uykumda sık büyüyen o rüyaları


ne zaman kadife okşamak istesem
gül buduyor toprağımda zaman
sadık dallar geliyor aklıma dört mevsiminde bir için
yaprak dökmeyen
çam batması diyorum bakıp avuçlarıma
çam batması yaşamak bir tarafımız çınar olsa da


ipliğim kadar iğneliyorum kasnağıma dolanan ipek anıları
hak ettiği kadar kirletiyorum her şeyi
rüzgar uluyan içimin kışını, karını, kadarını
beni uyuyan yatağımı
yazmak için abandıkça şiirime gıcırdayan bu masayı
her şeyi hak ettiği kadar kirletiyorum
bir insan sabununu hep yanında taşımalı


ne zaman balkona çıkmak istesem
başkalarının yalanlarına tutunmuş kayıp mandallar
uçuyor ipimden kök boya ile boyanmış o ekşi hamur suratlar
siyah yürüyen adamlar, toz ısıran vicdanlar
tülden bir ruhum diyorum bakıp hiç açılmayan pencerelere
tülden bir ruhum diyorum içinizdeki o kara sineğe


her şeyi aşık olduğum kadar biliyorum
aşık olduğum kadar kadınım biliyorum aynamdaki Afrodit’e
ikiden çok gözle gülümsüyor dudaklarım
yeryüzünde aşkı tanımış herkese
soruyor ikiden çok kulakla kadınına erkeğine
gök gürleyip fırtınalar estirse de
hangi kuş askıya alır uçuşunu
kalbin havaalanından bir kez yükselmişse


gnşk-mç-jir




"hüzün bana gelsin. bana gelsin ruhum yolları. şu hıçkıran müzik. kemikli ağrı size gelsin bu suskun dil sızıntıları."

Değerini her daim sözde, yazıda yani paylaştıklarımızda özenle koruyan saygıdeğer seçici kurul üyelerimize ve okurumuza çok teşekkür ediyorum. Dilerim hiç tükenmez bu güzel defterin rengarenk sayfaları.

Saygı ve sevgi.