Ben bir direnç çiçeğiyim.
Yapraklarım bahar,
Gözlerim güneş,
Ellerim çocuk,
Ve ben,
Bir gök kuşağıyım.
Yedi renk,
Yedi iklim,
Yedi mevsim,
Yeryüzü ile gökyüzü arasında yaşarım.
Bazen yağmur olur,
Toprağa karışırım.
Bazen güneş gibi doğarım.
Karanlık gecelerin şafağına.

Hava bayağı soğuk,
Ve rüzgar içimize esiyor.
Ağaçlar yapraklarını döküyor.
Çiçekler soluyor.
Eller, dudaklar buz kesiliyor.
Ve biz hala umud denilen şeyi bekliyoruz.
Çocuklar ölüyor.
Minnacıcık bedenleri tabutlar kabul etmezken,
Bizler kör,
Bizler suskun,
Bizler sağır oluyoruz.

Bedenler paramparça,
Bedenler darmadağın,
Bedenler tanınmaz halde,
Ve biz hala sıranın bize gelmesini bekliyoruz.
Bizler bahara kış,
Kışa, boran olmuşuz.
Ben bir direnç çiçeğiyim.
Ölü bedenlerden doğan.

İbrahim Dalkılıç

02/12/2014
22:30 izmir