senin için yandığımdan var mı haberin
tek başına kaldığında yanar mı yüreğin
her çalan şarkının son bestesi misin
söyle aşk acısı sen de çektin mi hiç
kaldın mı dipsiz kuyularda benim gibi
kendi nefesinle boğuldun mu uykularında
insan bazen tutunacak bir dal arar
yalan bile olsa tatlı sözlere kanar
en güvendiklerin vurur sırtından seni
düşersin dizlerinin üzerine kalkamazsın bir daha
bir gün sen de anlayacaksın
karşılıksız sevmenin ne demek olduğunu
aşk kapını çalar hiç ummadığın anda
kör kütük sarhoş olursun nutkun tutulur
hazırlıksız yakalanırsın karşı koyamazsın
gözlerin görmez ondan başkasını
sihirli bir el değmiş gibi
sayıklarsın gece gündüz adını
bir gün görmesen korku kaplar içini
gözlerin dalar çok uzaklara
baharın serinliği okşar yüzünü
her kapı çaldığında heyecanlanır yüreğin
koşarak açarsın kapıyı gelen postacıdır
belli ki getirdiği haber çok acı
koşar adım uzaklaşır istemez yaşamayı
bilir ardında bıraktığı gözyaşlarını
işte bu ruh haliyle yazmaya çalışıyorum bu satırları
buruşturup atma koy bir kenara
yok edeceğim seni hatırlatan tüm anıları
bir hayaldi bir rüyaydı gördüklerim
sen de yok say yaşananları
ama şunu sakın unutma
en güzel aşklar yalnız masallar da yaşanmaz
ne ekersen onu biçersin
kaçan balık büyük olur her zaman ...


Refik
28 . 11 . 2014
İstanbul