Yağmursuz/um
Yakamozum



Geceme matem düştü
İliklerime kadar battım boşluğa
Çoğalan çığlıklar sardı benliğimi
Sabahı hiç görmemiş bir âmâ gibi
Arıyorum
Bulamıyorum
Her güldüğünde sen
Yüreğime düşen cemreleri







Kokusuz/um
Yolum,yordamım,huzurum




Gözlerin terk eyledi şehrimi
Sokaklarımın ıssızlığı sardı
Çocuksu masum hayallerimi
Ne ışıkları yakan oldu
Ne de beni bulabilen biri
Sıcağını acımadan söktün aldın etimden
Tenini yudum yudum içen tenimden
Senden neler neler yaşarken
Ah bir bilsen
Söküp aldın ya her bir zerremden
Ter bile kokmuyorum artık
İnsan kokmuyorum
Kadın kokmuyorum!







Tesellim yok
Yüreklim...




Ela gözlerine her seherde
Rüzgarın avuçlarından
Gazeller söylediğim
İçimde ki hançer çürüdü
Düştüğü yerde kokuyor şimdi
Parçalanan ben değilmişim gibi
Kanları temizliyorum....






Nokta/sızım
Duramıyorum!
Durağım,evim barkım...





Yürüye yürüye köyün birine ulaştım
Bir kaç dağını aştım
Temiz suyunu içtim
Bereketli topraklarında yine seninle çoğalıp azalırken
Bir çiçek tuttu ayaklarımdan
Yaklaştıkça sen kokuyordu buram buram
Aldım avucumun yüreğine onu da
Kurumasına izin vermedim elbet
Yapraklarının arasından bana baktı durdu hep...


O baktıkça
Gözyaşlarım aktı
O sen koktu ben ağladıkça
Ben ağlamayı sevdim çiçeğim sen koktukça....