Bin dokuz yüz altmış bir, aylardan otuz temmuz
Elimde bir parça kum, saat ise on dokuz
Güneşin batışına bir saat oldu henüz
Akşam ne kadar sıcak, deniz ne kadar sessiz.

Günün son ışıkları, parlar mavi sularda,
Sahilin şarkıları, kabaran dalgalarda.
Sağımda başı göğe, yükselen yüce dağlar,
Solumda da denize, koşan bir dere ağlar.

Arkamdan bol ışıklı sessiz bir yol geçiyor
Rıhtımda gölgeleri insan pek zor seçiyor.
Önümdeki kayalar, ne de sessiz duruyor,
Ve buraya dalgalar gelip gidip vuruyor.

Bazen beyaz köpükler ayağıma geliyor,
Giderken dönüp bana haydi gidelim diyor.
Bana hep oradaki hayattan bahsediyor,
Rüyalar alemini söz verip, vadediyor.

Bütün ümitlerimin şarkısını söylüyor,
Düşünme artık yeter hemen gidelim diyor.
Şu anda ben kafamda bu fikri taşıyorum,
O alemi düşünüp, o yerde yaşıyorum.

Abdullah Soylağ
İskenderun/1961