0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
7445
Okunma
Dudağım gözyaşını kurutup serinlerken,
Başın omzumda iken, kalpler kalbi dinlerken,
Böyle kucaklaşmanın her anı bir ömürdü
Ne yazık ki bu zaman, andan da kısa sürdü.
Ecel rüzgarı esti, bir anda bizi sardı
Daha tam koklamadan seni benden kopardı.
Kuru bir yaprak gibi sessiz diyara attı,
Beni yıllarca böyle hep arkandan ağlattı.
Şu koskoca dünyada almadım bir nebze tat
Ne kadar acı imiş şu kahrolası hayat.
Mesutken bedbaht olmak kaderimizde varmış
Bu siyah çizgileri tanrı alnıma yazmış.
Abdullah Soylağ
1962/ İstanbul
5.0
100% (1)
