2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1725
Okunma
Ve solarken güneş ufukta,
Bir karanlık çöker
En zifirisinden.
Işık arar gözlerim,
Sessizliği dinlerken.
Bir hıçkırık tutar,
sarar sarmalar beni.
Kulaklarımda yokluğunun feryadı,
Uğuldar beynimde
Kemirir beynimi bir fare gibi.
Bir çocuk sesi duyulur ,
Çok uzaklardan.
Deler karanlığı orta yerinden,
Yankılanır semada,
Bir zelzele kopar feryattan
yer yarılır, gök cezbeye gelir,
sanki ağlar gökyüzü.
Rahmet olup yağarken yağmur,
Ağlayan çocuğa can olur,
Susayan dudaklarına düşer,
Yağmur taneleri.
Son nefesinde ona arkadaş olur…
PAŞAOĞLU
Cevap Yaz