Ve yaz bitiyor
Yemyeşil yapraklar
Sıtmaya tutulmuş
Hastalar gibi titremekte dallarda
Direnmekte düşmemek için
Ayrılık rüzgarları
Esmeye başladığı anda
Bir Deli deli rüzgar acı acı esip
Ayırsın bizi Birbirimizden
Bir gazel olup savrulalım dört bir yana

Ve sararıyor artık umutlar
Bir zamanlar güneşle yarışan gülüşler
Solgun bir hatıra gibi çekiliyor içimize
Gökyüzü bile sessiz
Bulutlar bile yorgun
Sanki herkes biliyor:
Bu son bakış, bu son dokunuş.
Ayır bizi rüzgar
Yerden yere vur savur
Her düşüşte biraz biz olalım
Biraz eksik biraz tamam


Ve gece çökerken usulca
Ay bile saklanır bulutların ardına
Gizlemek ister belki bizim gibi
Son bir bakışı, son bir kelimeyi
Adımlarımız ayrı yönlere döner
Ama gölgemiz hâlâ birbirine karışır
Bir zamanlar aynı düşe yürüyen biz
Şimdi rüzgârın savurduğu iki yalnız iz
Kırık bir saat gibi durmuş zaman
Ne ileri gider ne geri döner.Sadece bekler
Bir sonbahar yaprağının düşüşünü.

Zaman dolmakta
Kalbimizde yankılanan bir çan gibi
Her saniye biraz daha ayrılığa çalıyor
Veda vakti, Ayrılık vakti
Haydi bırak kendini Rüzgara
uguldayan seni sarıp sarmalayan
Sesini dinle ve savrul
Ama her savruluşta
Bir parçam sende kalsın
Bir parça sen bende.
Başka baharlarda
Başka yazlarda bulaşmak üzere
Hoşçakal hoşçakal hoşçakal....

Paşaoğlu
27 Ağustos 2025