Usun bir yanı düpedüz yanılgıda
Hani seyrelmiş dediğim şu gözyaşı
Bir bilsem neyindir bu sancı.
Birer birer solsa da umut yaprakları
Ah bir bilsem kıvraklığında iken ömrün
Neyin öfkesi bu yüreğinizde saklı…

Ayan beyan kıvılcım bu yakan ormanı
Ne hüznün rehaveti
Ne de evrimin ucu bucağı
Saklı anın hezimeti
Kovalarken birbirini peşi sıra
Yüklü yürek adsız duygularla.

Ne yanılgı ne yenilgi
Düpedüz yolun nihayeti
Biraz tümsek azıcık yokuş
Engebeli düpedüz en az ömür kadar.

Notalar bitimsiz adeta
Sesler alabildiğine emsalsiz
Kulaktan kulağa uzanan bir zincir misali
Örtüşmüş nice yalanla
O mahşeri kalabalık peşi sıra.

İte kaka bir ömür
Kim bilir kim mutlu kim sefil
Tutmuşken elinden o göçebe ruhun
Ne fark eder olsan tekil ya da çoğul.

Yaşamak kadar akıl almaz
Sevgi kadar vazgeçilmez
Sus payı belki de yaşanan nezdinde
Umutlar kadar yakın ya da uzak
Sanır mısın ki ömür bitimsiz…