İstiklâl savaşından vardık bugüne.
Bu vatan bu toprak şanımız bizim.
Esaret zulmünden erdik bugüne.
İnmesin bu bayrak kanımız bizim.

Kızılı beyazı alnımızda ak.
Onunla ışıyor doğan her şafak.
Namustur şereftir bu şanlı bayrak.
Kutsaldır bu vatan canımız bizim.

Kızıldan kızıldır her bir karışı.
Yüreğe haz verir bitmez yarışı.
Toprağa düşeni nurlu sarışı.
Tarihlerden gelen anı’mız bizim

Bağımız bahçemiz özgürlük kokar.
Davulu zurnası yürekler yakar.
Kılıç gibi oynanan bir folklör akar.
Ata’dan bar’ımız fonumuz bizim.

Analı, oğullu, kızlı kızanlı.
Dilinde söz olan yiğit ozanlı.
Sabahı akşamı dinmez ezanlı.
Emekle ter akan tenimiz bizim.

Türk oğlu Türküz biz barıştan yana.
Güneşi içeriz hey kana kana!
Ünümüz nam salmış bütün cihana.
Zalimle savaşır genimiz bizim.

Kanla sulanan toprak var olsun!
Hilali yıldızı bize yar olsun.
Yürekler coşup da her dem har olsun.
Kardeşlik en güzel sanımız bizim.

Haydi gelin dostlar dağlar inlesin
Şu çılgın Türkleri düşman dinlesin
Bir daha bir daha gelmeli esin
Vatan ve bayraksa konumuz bizim.

Bakın şu şimşeğe nasıl çakıyor.
Ata’mız anıttan bize bakıyor.
Yiğitler sel olup nice akıyor.
Bitmeyen şu kavga namımız bizim.

Binlerce şehidi verdi bu vatan.
Bayrakla sarıldı kefensiz yatan.
Kahraman ordumuz yürekte atan.
Yenilmez ordumuz binimiz bizim.

Ayrıma yer vermez bizim dinimiz.
Kimseyi kırmayız yoktur kinimiz.
Her mezhep bizimdir hepsi canımız.
Pir Sultan, Mevlana hanımız bizim.

Karnımız tok bilin yalan dolana.
Kardeşçe bakarız doğru kalana.
Elimiz uzanır darda olana.
Kimseye olmaz pinimiz bizim.

Azı bölüşürüz çoğa varmaya.
İsterse var olsun ister olmaya.
Tek bir lokma ile gönül almaya.
Bazen bir çorbadır sunumuz bizim.

Kol kırılır ama kimseler duymaz.
Sağlamdır dilimiz duysa da aymaz.
Kararlı inançlı yolundan caymaz.
Her zaman içinde yenimiz bizim.

Bu güzel vatana olmaz ihanet.
Bir kere düşünsek kalmaz ihanet.
Bu ordu bu Millet salmaz ihanet.
Cumhuriyet güzel günümüz bizim.

Biz bizi tanırız kimse yıkamaz.
Bırakın yıkmayı yan da bakamaz.
Ata’nın gençliği bizi yakamaz.
Bilinir maziden ünümüz bizim.

O onur ki bize Ata’dan kalan.
O bayrak ki bize Ata’dan kalan.
Bu vatan ki bize Ata’dan kalan.
En kutlu inançlı doğrumuz bizim.

Bir kızıl lale ki şehit kanıdır.
Akan O şelale bitmez anıdır.
Dalgalan gönderde Türk’ün şanıdır.
Açıktır güneşe önümüz bizim.

Peygamber soyundan gelir Atamız.
İmanda sınır yok dolmaz kotamız.
Pişeceğiz elbet biz halen hamız.
Mevlana aşkıdır yanımız bizim.

Kenesi menesi vız gelir bize.
Gün gelir onlarda gelirler dize.
Baksınlar tarihten gelen şu ize.
Top tüfek taşımış nenemiz bizim.

Ozanlar yurdunda sazımız telli.
Türküler özümüz gözümüz selli.
Ata’dan anadan oğuldan belli.
Yüreği hoplatır tınımız bizim.

Kuran ki başlarda en büyüt taçtır.
Vurulmaz o kabe nifak amaçtır.
Yolundan sapanlar doğruya açtır.
İmanla doludur sinimiz bizim.

Aşk ile bin defa semaha durduk
Allah Allah deyyu yandık kavrulduk
O kıble önünde kaç kez vurulduk
El evvel ahirdir minimiz bizim.

Cumhurun amacı birlik olmalı.
Evvela düzende dirlik olmalı.
Söz de değil özde laik olmalı
Biz varız olamaz senimiz bizim.

Türke türkten başka dostu tanımam.
Bu bayrak altında kusur aramam.
Din mezhep ayırıp cine kanamam.
Mevla’dan ulaşan künümüz bizim.

O kün ki şafakta düşman üstüne.
Kanlarla sulanmış düşman üstüne.
Tarihte ışıyan bir şan üstüne.
Bugüne getiren dinimiz bizim.

İşte kılavuz bu işte rehber bu.
Feryada lüzum yok işte neşter bu.
Allah-u ekberle coşan mehter bu.
Olmadı bi-haber zanımız bizim.

Din de hür laik bir bir ocak vatan
Osmanlı’dan kopan bir kucak vatan
On bin yıllık şeref bir sancak vatan
Dünyalar üstünde kenimiz bizim.

Bir kan ki kızıldan daha da kızıl.
Bir kan ki dökülen binlerce fasıl.
Bir kan ki damarı türkündür asıl.
Aktıkça coşar o kınamız bizim.

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN