Sevse öyle ki
Ve biri göz yaşlarına boğulsa.
Öylesine kocaman düşleri olsa biçare aşığın.
Sadece şiirler yazsa
Sussa hiç konuşmasa.

Ve bir gün
Yaşamın sevecenleşen kolları arasında,
Nazlı bir gelin çıksa karşına.
Aşkı kılı kırk yararak dosta düşmana
Sunsa biçare aşığa.

Korkar mı yüreği kuşku duyar mı aklı?
Yoksa
Biçare bulunur mu yeniden sevmeye
Aşk tek midir?
Dahası yok mu?

Nasıl ayırt etmeli doğruyu eğriden?
Nasıl apak bir dünya kurmalı yeniden?
Evrende
Aşk cennetleri varsa eğer
Nerede?

Ne çok çiçek var yer yüzünde
Dokunmaya kıyamazsın.
Birini koparırsan aşkı anlamazsın.
Bir şair gözüyle bak istersen.
Yüreğin desen desen.

Biçare aşık ki
Kızılkara güller cennetindedir.
Gün ışığında ansızın selamlar onları.
Geceyse güller düşündedir.
Rüyalarına yeter varlığı.

Her daim mevsim bahardır
Biçare aşığa.
Odalar dardır
Biçare aşığa.
Sesini duyan var mı?

Tanrı karar verince yaratmaya.
Bir müddet sonra aşkı da yarattı.
İnandı biçare aşık Tanrı’ya.
Sevmek istedi inançla
Doyasıya.

Ki fısıldar sevda sözlerini
Duyan olmasa da.
Kim bilir ya ay, ya da güneş
Belki bir gün görür onu.
Aydınlanıverir yaşadığı ada.

Yalnız geceler/Kuşadası/21Kasım2014
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN