’’Şairler kelimeler yorulmasın diye yürek yorarlar’
.
İstedikleri kadar bilsinler her şeyi
hüzünlü dalgın adamlar
bir şey yapamazlar tek başlarına
birileri toparlamamlı onları
biri olmalı işte yanında
anlayan merak eden
üzerini örten açıldığında
yaşlarını silen ağladığında
hem bağıran çağıran
ama yeri geldiğinde de
susmasını bilen
hayat bu ya
beraber olmalı her şey
bir adım önde yada arkada değil
yan yana omuz omuza
yorgun yıllardan geriye kalan
hayatın binbir gailesine beraberce
göğüs geren
sana gelmesin bana gelsin
sen ölme benden önce
ben öleyim
gurban olayım diyen biri olmalı
yada böye olmalı yada böyle olmalsın
kelamını kalemini
yüreğini ruyaların düşlerini
gülüşlerini bölünüşlerini
yapıştırmalı işte sevgiyle
toparlamalı sarıp sarmalamalı
en netameli andada
katıla katıla gülerkende
ne mutludur ki varsa seni toplayan
çarpıp bölüp çıkardıkları hayattan
paydalara bölen
hayatın gailesinde yetişen
her şartta ve durumda yanındayım diyen
biri varsa eğer
şair olamsanda olur
canı cehenneme tüm kelimelerin
eğer anlatamıyorsan kendini ona bile
...
Yunus ça